Marlon and Roxy

Monday... Bottom's Up nightout time.. :) Woot woot! Time na naman namin ng mga girlfriends ko.. Since na feature ko na ang place na ito. I had an idea to try out and feature some of the performers na din. Matagal na akong tambay sa lugar na ito. Kulang na nga lang stockholder na ko dito. Hahahahha! :) Mura kasi tapos may acoustic pa. E dahil nga sa hilig ko sa musika, trip ko ang easy listening. Ayaw ko ng maingay. So perfect na itong lugar na ito...

Meet Marlon... ang gitarista... :)

Bottom's Up!

Along Imelda Avenue.. Katabi ng Hasaan Kebab and Steaks.. Sa kanto bago lumiko ng Sta. Lucia.. Ayan, makikita nyo na ang Bottom's Up! :)

I found out about this place siguro mga a year ago lang.. Una namin sinubukan kumain sa Hasaan.. Habang napapasarap ang kain namin, parang masarap uminom ng beer. Pero wala palang alak sa Hasaan. Pero sinabi nila sa amin na sa Bottom's Up meron. Katabi lang naman pala. Kung hindi ako nagkakamali, si Tin ang una kong nakasama sa bar na ito. Heart broken ang bruha kaya ayun! Dito kami napadpad... Dalawang table lang ang may tao.

Bonding with "the Bonchu"...

Sa call center, hindi mo maiiwasan na kung saan saan ka na lang naaassign.. Yan ang pinagdadaanan ko ngayon. Muli na naman akong nawalay sa team ko. Okay lang dahil alam kong maliit lang naman ang mundo at pwede pa din kami magsama sama. Unang Martes ko sa opisina na wala sila, isang BONCHU ang nakilala ko...

Arlene Esparagoza... "Nanay" sa iba.. "Bonchu" sa karamihan.. Siya ang bunso sa grupo.. Naaalala ko noon, unang salpak ko sa production, sabi sa akin ng boss ko.. "Oh, shadow ka muna. Assign kita kay Bunso.." Natakot pa ko.. Ang tanong ko pa.. "Sino si Bunso?" Noong nakita ko.. maliit.. payat.. mukhang masungit.. Takot ako.. Hehehehhehe..

Day 13 - A picture of your favorite band or artist

Hindi ko alam kung bakit gustong gusto ko ang bandang ito.. TRUE FAITH...

High school pa lang ako, paborito ko na sila. Naalala ko, mga 1995, nag guest sila sa school ko. Nagkataon na kaibigan pala sila ng Science teacher ko. E close kami kaya pinakilala nya ko. Astig! Pagkatapos nun, bumalik sila sa school. Medyo nakachikahan ko na sila dahil nga sa guro ko. :) woot woot..

Dahil doon, nagustuhan ko na ang tugtugan nila. Galing kasi e. Sarap pakinggan. Noong 1996, kung hindi ako nagkakamali, nag organize ako ng concert sa La Salle dito sa Antipolo. Sila agad ang naisip ko. Success naman! Salamat sa tulong nila Diego Mapa and the tropa. Hehehehe! (Mahagilap nga ang taong ito dahil matagal na din kami hindi nagkikita!)

Hanggang ngayon, hindi nawawala ang True Faith sa playlist ko..


"Changing hues, the change of seasons 
Will leave you no clues 
As desperation spreads within a broken soul 
Life leaves you feeling dead 
But just like Mathis singing 
On a low-down Sunday afternoon; 
The blues split apart all my senses depart 
As I see you come into view"


♥♥♥

Hanoel Coffee Shop

After shift, naisipan namin mag kape.. Kaya lang.. wala bang bago?? Same old places na lang lagi.. Bigla kong napagtanto na hindi pa pala kami nakakapagkape sa Hanoel. Isang maliit na coffee shop dito sa Antipolo. Halos katabi lang ng 7-11 at halos katapat lang ng National Bookstore.

Cute. Maliit lang sya. Cozy. Fresh sa paningin kaso ngayon lang namin napasyalan. Kakaiba kasi may mga musical instruments sa loob. Pwede mong gamitin ang mga ito. May piano, violin, gitara at flute. Mukhang Korean ang may ari kasi Korean yung theme. Alam mo yung feeling na para kang nanonood ng Koreanovela sa TV.

Simple lang ang menu. Wala pa masyadong sineserve. Simpleng hot and cold drinks at mga apat na klaseng pasta. E chocolate ang trip namin..

Hot chocolate - Php 90 / Chocolate Milk Shake - Php 120

In all fairness, masarap silang pareho.. But I like the shake better. :) Next time, we'll try the pasta.. :)

"Over a cup of coffee
We could travel with our words
The espresso shoots me up
The surrounding is a blur
Over a cup of coffee
We are drinking drop by drop
Thinkin' lovely lady
Could you share with me
Just another cup"


           ♥♥♥

Buhay Call Center

"Thank you for calling... How may I help you?"

Yan ang linyang ginagamit sa industriyang iniikutan ko. Mga 2003 siguro ako nagsimulang magtrabaho sa isang call center. Kumakanta kasi ako dati. Okay sana kasi enjoy enjoy lang. Nakakainom ka pa gabi gabi. Pero hindi naman din kasi ganoon ka stable ang buhay ng isang musikero.

Isang araw, napagpasyahan kong mag apply sa isang call center sa Eastwood. Bakit call center? Lagi ko kasi naririnig na okay ang sweldo dito. Kinakabahan pa ko noon syempre kasi first time ko. Nosebleed pa dahil dapat magaling daw mag Ingles. Confident naman ako dahil nakapag aral naman ako sa magandang paaralan. Pero iba pa rin talaga yung feeling na ikaw yung aplikante.

Ayos! One day process! Natanggap ako! Woohooo!! First time real job ko 'to!

Agent o CSR ang tawag sa akin noon. Training. Masaya. Parang classroom lang. Sabay sabay kayong nagaaral at titingnan kung makakapasa ka. Tinuruan kami magsalita ng Ingles na may accent. Sus! Ano bang pinagkaiba nun sa karaniwang Ingles? Oh well.. Makalipas ang isang buwan, nalipat kami sa Makati. Wow pare hebigat! Ang layo! Paalala ko lang na sa Antipolo ako nakatira. E kung lumamon pa naman ng gasolina ang sasakyan na lagi kong dala dati e susmaryosep! Parang laging uhaw! Kinailangan kong tumira sa mas malapit sa opisina dahil nahihirapan ako lalo na sa schedule. Okay naman ang account na napuntahan ko. Sales. In short, nagbebenta ng mga computer sa mga Kano. Okay naman. Pero walong buwan lang ang itinagal ko. Nakakasawa din pala magbenta ng paulit ulit. Yun at yun lang ang ginagawa mo. O siguro, dahil baguhan ako sa mundong ito, madali akong nagsawa. Plus the fact na yung mga kasama kong beterano na e gagatungan ka pa na "madami namang call center jan".. In short, nag resign nga ako.

Day 12 - A picture of something you love

A picture of something I love... Something naman di ba? Hindi naman someone! Hahahaha!! Okay, I love STARS so much! Aside from the color purple, eto na.. Stars talaga e. Simula noon, eto na ang kinahihiligan ko. Kanya kanyang trip naman di ba? Mula damit hanggang sa abubot, gusto ko ng stars! :)

Yun lang! Star Happiness! :)

Day 11 - A picture of something you hate

Shet naman o! E iniisip ko pa lang, ayoko na ituloy! Hahahahha! Oh well, kasama kasi sa challenge! Grrrr.... Actually, 2 lang naman ang pinaka hate ko sa mundong ibabaw! Hate na hate ko na nga, takot pa ko dito..

Eto ang una.. I really hate snakes.. As in hindi lang hate ha! Takot ako jan! The thought pa lang, ayoko na talaga. Paano pa kaya pag nakakita ako?? Grabe, yung tipong kung kasali ako sa Fear Factor, patay.. Deads na ko nito.. At eto ang nakakatawa sa pangalawang pinaka ayaw ko.. Sa sobrang hindi ko kaya makita kahit picture, yung cartoon version ang ilalagay ko.. Hahhahahaha..

O di ba.. At least cute ang dating! I need to get this done and over with! Hahahahhaha! Can't stand it..

Day 10 - A picture of someone you do the craziest things with

I am dedicating Day 10 to my friend. Namiss ko kasi sya. We've been friends for about three years and about three months. Boss ko... Pero ang pinaka importante...Kaibigan ko..

The day he interviewed me.. sabi ko.. magaling to.. matalino.. sana makuha ako.. Hindi ko pa makakalimutan yung unang linya nya habang binabasa ang resume ko.. "Oh, we have the same birthday!". Simula noon, may rapport na kami. Hehehehe.. It took a while bago ako nagsimula. Okay na! Yehey! May trabaho na ko! Hindi lang pala trabaho ang nakuha ko.. Nakakilala ako ng isang taong napakasarap maging kaibigan at kasama. Dito ko naramdaman talaga na ang sarap pumasok sa opisina kasi naging kaibigan mo na yung boss mo. Yung tipong may takot ka dahil boss mo pero at the end of the day.. pwede kayong tumagay dahil magkaibigan kayo.. Alam ko na kung kelan sya masaya, malungkot, at kung bad trip man sya. Naaalala ko pa na kapag bad trip sya, tatakas ako at pagbalik ko, aabutan ko sya ng Happy Meal ng Mcdo at sabay ngingiti na. :) Nakakamiss...

Trabaho kung trabaho pero kaibigan kung kaibigan. Ang tagal din ng pinagsamahan namin. Kung nasaan sya, nandoon ako. Pag wala ako sa bahay nya, sya ang nandito sa bahay namin. Pero dahil call center, dapat ready ka sa lahat ng pwedeng mangyari...

Day 09 - A picture of the person who has gotten you through the most

Isa lang naman ang lagi kong nilalapitan.. Masaya man ako o malungkot... Sya lang talaga..

Pero minsan, nakakatawang isipin na may mga taong lumalapit lang sa Kanya kapag may problema.. Pero kapag masaya, nababalewala na lang.. Tsk tsk tsk...

Hindi ako perpekto.. Hindi nga ako nakakapagsimba linggo linggo.. Parang hindi ko nga maalala kung kelan yung huling misa na napuntahan ko.. Ang bad ko no.. Pero hindi din.. Kanya kanya lang yan.. Ako kasi, naniniwala ako na basta marunong kang magdasal, at lagi mo Syang kausap, pwede na yun.. Pero para sa akin lang to ha. Hindi ko sinasabing tama ang prinsipyo ko pero ganun e..

Para sa kin, He is the only one who has gotten through me the most. Hindi naman lahat ng tao sa buhay natin laging present.

Pamilya man o kaibigan, pwedeng mawala.. Pero Sya? I doubt.. Nandiyan lang Sya lagi..

Naalala ko tong linya ng kanta. Noong Grade 2 ako, kinanta ko ito sa simbahan.. At kapag naririnig ko ito, lagi akong napapaluha..

"Siya ang iyong kailangan
Sandigan, kaibigan mo
Siya noon, bukas, ngayon
Sa dalangin mo'y tugon
Siya ay si Hesus sa habang panahon"


Oo nakakakalimot ako, pero sinisiguro ko na at the end of the day.. kailangan ko Sya..

Day 08 - A picture of your most treasured item

Most treasured item... Actually, syempre lahat naman ng gamit natin dapat treasured di ba? Pero kung ako ang pipili... hmmmm... Aha! apat ang pipiliin ko...

Si Bogart.. I got him last February 3, 2010 to be exact! :) Aba akalain mo 17 months ko na pala binabayaran ito! hahahahhaha! Pero worth it.. Kahit walang matira sa akin. :)

Day 07 - A picture that makes you laugh

Naiisip ko pa lang yung picture na ilalagay ko natatawa na ko.. :) ang galing nya kasi magpatawa kaya sya na lang ang napili ko..

Si Eugene Domingo ang napili ko. Whenever I see a picture of her, natatawa na ko. Yung tipong kahit facial expressions pa lang, sabayan mo pa ng mga banat nyang dialogue sa bawat eksena, Pak! Panalo talaga at humahalgpak ako sa tawa.

Noong ni launch sya sa pelikulang Kimmy Dora, naisip ko pa na baka boring at nakakapagtaka na may pelikula na sya. Bida pa. Pero pinanood ko naman. :) Ayun, simula noon, gusto ko lagi panoorin ang mga pelikula kung saan sya kasama.

Magaling na artista. May tamang timing sa komedya.


Masarap ngumiti, masarap tumawa. Happy lang! :)

Day 06 - A picture of a person you'd love to trade places with for a day

Hahahaha.. Madali lang ito para sa akin. Kung may isang tao man na gusto kong makipagpalitan kahit isang araw? Syenpre, sa idol ko na.. :)

Yes, Regine Velasquez is my idol.

Oo, nabanggit ko na mahilig ako kumanta. Alam ko, bata pa lang ako, musika na ang hilig ko. Siguro mga 3 years old pa lang ata ako, mahilig na akong kumanta. Yung tipong kapag may reunion, pinapatayo ka pa sa mesa para mag entertain ng bisita. Hahahaha.. Ang una kong naging paboritong kanta? "Healing" ata. Kapanahunan pa ng Bagong Kampeon.

Hindi pa sikat si Regine noon.. Simpleng Chona palang sya. Alam kong napakagaling nyang singer. Lagi ko syang inaabangan sa TV. Hanggang sa gumagawa na din sya ng pelikula. May ibubuga naman pala. Sinubaybayan ko lahat ng album at pelikula nya.

Tama nga ang sabi ni Vice Ganda. Hindi ko alam kung bakit ang mga Pinoy, todo palakpak kapag bumibirit ang isang mang aawit. Kahit wala sa tono basta mataas, hala, sige, palakpakan!

Pero para sa akin, iba kasi si Regine. Iba yung timbre at range ng boses nya. Vocal prowess nga anila. Ang galing din nyang mag control ng boses. Kumbaga, Versatile sya.

Sabi ko nga sa sarili ko... "Makilala at maka duet ko lang si Regine, pwede na ko mamatay!" :) Pero seryoso, gusto ko talaga ma meet ang idol ko. Bonus na lang kung maka duet ko sya. Hahahahaha!

Kanya kanyang idolo lang yan. Walang basagan ng trip! :) Meron mang mangilan ngilan na may ayaw sa kanya pero para sa akin, idolo ko sya. At bigyan man ako ng pagkakataon na pumili ng taong pwede ko makapalitan ng isang araw.. sya yun.. Para malaman ko ang buhay nya. Una kong gagawin? Kakain ng chocolates at iinom ng malamig! Hahahhahaha!

The Songbird... Idol Happiness!

The irony of life...

Ang daming test ng buhay. May madali.. May mahirap.. Ganyan talaga ang buhay... Magmula nang tayo ay isilang sa mundong ito, nagsimula na ang mga test sa buhay natin. Napaka ironic ng buhay.. Sala sa lamig, sala sa init.. Paano ko nasabi? Ganito yun..

Infant to play age stage.. (siguro from new born to about 3 years old)

Noong sanggol pa lang tayo, siguro ang unang pagsubok natin ay yung matutong magsalita. Minsan, nakakatawang isipin yung mga magulang na nagsasabing "ang cute ng anak ko! sana magsalita ka na!" Ü Pero pag natuto nang magsalita, nakukulitan na. Kagaya lang ng pagtayo at paglakad ng isang bata.. minamadali.. pero pag nakakatayo na at nakakalakad.. hala.. habol dito at habol doon. Tsaka ka naman makakarinig ng "sana baby ka na lang forever!" Ang gulo no! Ü May mga times pa na pag natutulog ang bata, gigisingin para maglaro dahil kakauwi lang ng magulang galing trabaho. Pero kapag naman ang bata naglalaro, pipigilan at papatigilin para matulog. Sabi nga sa isang pelikulang napanood ko.."hay... grown ups talaga..." Ü

Day 05 - A picture of your favorite memory

Favorite memory? Ang hirap naman. Kanina pa ko nag iisip.. Hindi naman pumasok sa isip ko ang pictures noong bata pa ko. E malamang wala pa akong masyado ng isip noon... Hmmmm... While browsing my files, eto na lang ang napili ko..

Favorite memory ko sa lugar na ito. Laguna Hot Springs. Nakagisnan ko kasi na dito lagi pumupunta ang pamilya ko kapag may outing. Hindi ko na nga maalala kung ilang taon ako noong una akong nakapunta sa lugar na ito. Pero sabi ng daddy ko, bata pa lang daw ako. Siguro mga 3 years old pa lang ako, "tambayan" na ito ng mga elders.

Hot spring kasi ito. Yung tipong pang may rayuma. Hehehehe. Dito din ako nakakita ng minamasahe sa tubig. At ang gamit? Shampoo at sabon! Astig di ba? Pwede din fish spa kasi kapag tumambay kayo sa pinaka mainit na sulok, may mga fish na magtatanggal ng dead skin sa paa nyo. :)

Mura lang dito. Hindi kasi sya private resort. Huling punta ko dito noong February. Birthday ni Bunso. Kung hindi ako nagkakamali, Php 80 ang entrance fee. Pwede kayo magbaon ng pagkain o kaya naman pwede din kayo magpaluto doon. Panalo ang adobo at sinigang sa miso. Ang masahe naman, Php 150. Sulit na! Matatanggal talaga ang mga namumuong lamig sa katawan nyo. Kaya kung gusto nyong mag unwind, okay dito! mag eenjoy pa ang mga elders. :)

Happiness! :)

Day 04 - A picture of yourself and a family member

I am sharing with you a picture of my family. Hindi lang isang family member ito. Dinamay ko na lahat. :) Sila ang rason kung bakit ako nandito sa mundong ito. Galing ako sa isang broken family. Pero hindi ito dahilan para maging rebelde ako. Tinanggap ko ang mga pangyayari sa buhay ko. At lahat sila mahal ko. Sabi nga nila "basta masaya ang tropa!" :) Naghiwalay ang mga magulang ko mga 1997 ata yun. Pero hindi ko ito minasama. Minahal ko lahat ng nagmamahal sa akin.

I consider myself lucky to have my parents and siblings. Cool sila lahat. Naaalala ko noong high school ako.. lahat ng friends ko may curfew. Ako? Wala! Basta magpaalam lang at umuwi. Daddy ko super cool. May hikaw. :) Si "Meme Melou" sobrang bait at masipag. Naiintidahan nya lagi yung mga bagay bagay. May paninindigan. Laki ng pasalamat ko kasi love na love nya si dad. Thank you sa love na binibigay mo sa amin.

Kapatid ko? Mahal ko silang dalawa. Dumating man ang puntong hindi kami nagkakaintindihan, ganoon naman ata talaga. Napagdadaanan yan ng magkakapamilya. Naalala ko noon, nag away kami ni Kuya.. mga isang taon din ata kami hindi nag usap. Tapos, tipong pasko na kami nag usap. Ganoon din kay Bunso. Hindi naman kasi sa lahat ng oras, okay tayo lahat.

Day 03 - A picture of the cast from your favorite show

Actually, 2 yung favorite TV show ko ngayon.. It's the Pinoy Biggest Loser and 100 Days to Heaven. Consistent yan. Pag uwi ko, sa internet ko na lang pinapanood itong mga palabas na ito. Kasi naman, may shift ako sa office.. Routine ko na yun.. Pagdating ng bahay, bihis, laptop agad. Tapos pag bukas ko ng tabs ng Google Chrome, automatic yan. Facebook, Yahoomail, Blogspot, and Pinoyfanatictv!

Day 02 - A picture of you and the person you have been closest with the longest

Mahirap pala mag isip ng taong pinaka close mo.. Kasi kung ako tatanungin, laging family. Syempre, they've been with me all throughout my 32 years of existence! Pero may ibang category sila dito sa bucket list. So isip, isip, isip.. Grrr... Ang hirap! Pero sige, challenge is on. As I was browsing through my files, I bumped into one of my folders with my friends.. I miss them so much!

Day 01 - A picture of yourself with fifteen facts..

Okay, so I am starting the challenge... Yung picture madali. Yung facts ang mahirap! Hehehehehe..

Day 01 - A picture of yourself with fifteen facts

1. Mahilig akong kumanta, kumanta, at higit sa lahat... kumanta!
2. Hindi ako masyado mahilig kumain ng gulay.
3. I have a total of 65 permanent stars (tattoo) in my body.
4. I know how to cook. My specialty is Spicy Tuna Carbonara.
5. I love to travel and explore.
6. I love the beach! (pero hindi para mag swim kung hindi magpa tan lang. hehehehe.)
7. My favorite perfume is Kenzo. 
8. Pinangarap ko magkaroon ng twin. :)
9. Idol ko pa din si Regine Velasquez.
10. Pretty Woman is my favorite movie of all times.
11. I am starting to love writing.
12. I am not fond of reading books.
13. I love the color Purple.
14. Mabubuhay ako sa hotdog (basta Purefoods), corned beef (Purefoods pa din), and Spam.
15. Gusto kong simulan mangolekta ng Chucks at Havs.

Yey! Day 01 done! :) Happiness! :)

Photo challenge

I so love photography. Self learn. Habang nagbabasa ako ng mga blogs, I came across one page. May bucket list sya. And I was challenged to do it. Pinag isipan ko pa talaga. Pero dahil sa hilig ko na din ang photography at pictures, I'll try. Kasi naman.. gusto ko ako lang ang kumukuha ng piktyur.. camera shy ako.. Pero hmmmm.... kaya ko to.. Susubukan kong gawin ito daily. Here's the list:


Day 01 - A picture of yourself with fifteen facts
Day 02 - A picture of you and the person you have been closest with the longest
Day 03 - A picture of the cast from your favorite show
Day 04 - A picture of yourself and a family member
Day 05 - A picture of your favorite memory
Day 06 - A picture of a person you'd love to trade places with for a day
Day 07 - A picture that makes you laugh
Day 08 - A picture of your most treasured item
Day 09 - A picture of the person who has gotten you through the most
Day 10 - A picture of someone you do the craziest things with

A Very Hot Night with the Mocha Girls Part 2

Okay, so dahil masyado kaming nag enjoy noong unang beses naming napanood ang Mocha Girls, bumalik kami. Mas masaya ngayon kasi naalala nila kami ng slight. (Sabagay, ganun naman ata ang mga performers. Kahit hindi maalala, todo smile.) So this time, sumama na si Bunso. Sinabi kasi namin na sobrang saya noong first time. Pinaghanda pa namin sya para mapili sya ni Mae. Nanghahalik kasi si Mae! Hahahahaha!

Late nagstart ang show. At dahil consumable ang entrance, umorder na kami. Maganda ang pwesto namin this time. Sa harapan talaga. Wa pakels na kung hindi pwede mag yosi sa loob. Pwede naman kami lumabas kung feel na naming mag yosi. Basta gusto ko sa loob para mas okay! The nearer the better sabi ko sa kanila.

Dumating na ang inorder namin. Sosyal! Margarita inorder ko kasi hindi naman talaga ako beer drinker. Sakto at may promo tuwing 8pm-10pm. Buy 1 take 1 ang Margarita. Yung Grande ang inorder ko at ako'y nalula! Php 280 para sa dalawang ganito kalaki. Habang si Bunso naman ay Jack Daniels ang trip.

Kasambuhay Habambuhay

Hindi ko napanood ito noong pinalabas sa sinehan. Mabuti na lang na nakita ko sa TV na ipapalabas sya ngayong gabi. Inabangan ko ito kasi parang maganda yung trailer. 10 minutes per plot... 10 life changing stories...

1. The Howl and the Fussyket - Natuwa ako kasi first story pa lang, si Eugene Domingo na ang kasali. Ang galing nya kasi. Gustong gusto ko sya napapanood sa TV man o pelikula. Tungkol ito sa isang batang may "p and f" at "v and b" defect. Nakaktuwa. Isang batang kasali sa declamation sa paaralan nila. Nakakaaliw. It is a story of patience. Sabi nga nila, "practice makes perfect!"

Loco over hot Choco

Grabe... Sunday... Walang magawa.. Bigla kaming nag crave ng KFC dahil na feature sya sa Rated K. Oo nga, nakakamiss ang manok nila! So, naisipan naming kumain doon. Yummy! Natapos din ang craving namin.

Pero hindi nagtapos doon. Dahil halos magkatabi lang ang KFC at 7-11, naisipan kong bumili ng hot chocolate. Dapat sa coffee shop talaga pero may hinahabol ako na palabas sa TV kaya sa convenience store na lang. hehehehe..

I hope you can check out and try the Hershey's Hot Chocolate from 7-11. Super yummy for me. Creamy chocolate talaga! I got the medium one. :)

Kung nagtitipid kayo, pwede naman ito panandalian kesa gumastos sa Starbucks o Figaro. :)

Hindi lahat ng masarap ay mahal. :)

The Coffee Place

The Coffee Place... isang kapihan dito sa Antipolo. It is also located along Circumferential Road. Kung nabisita nyo yung post ko about Siete-Siete Pares, ayun, sa isang street lang sila. Isang maulan na araw, ito ang pinaka masarap gawin. Ang mag kape. Kaya dito kami napadpad. Ilang beses na rin akong nakapunta sa lugar na ito. Pero dahil ngayon ko lang nakahiligang magsulat, susubukan ko na rin mag post ng article tungkol dito. Free Wi-Fi. Yosi area. Nice ambiance. Perfect para sa katulad ko na mahilig magkape.

Pagpasok mo pa lang, napaka "inviting" ng mga sari-saring pagkain na makikita mo. Ito ang karaniwang naka display sa may counter nila. From cookies, revel bars, pies, bread, etc.

Chillz.Perk Up.Chill Out

Saturday.. Pasok na naman.. At least, last day of the week for me tapos rest day na. :) woot woot!

Maulan na naman. Sakto! hindi ako late.. Last day ko na din to be with my agents before I transition to a new campaign. Officially.

First break na. yosi break. :) Nagkayayaan yung iba na bumaba sa Ministop para bumili daw ng Chillz. "Huh?" sabi ko. E hindi ko nga alam kung ano yun. Hindi kasi ako batang Ministop. Laking 7-11 kasi ako. Hehehehehe. Ang naiimagine ko sa Chillz e yung parang may sago. Zagu kumbaga. Basta sabi nila masarap yun. Sige lang. Hindi na ako bumaba. Naglambing ako sa kanila na ilibre nila ako nun. Kung ano man yun! Alam ko namang hindi nila matitiis ang paglalambing ko.

After 15 minutes, bumalik na sila. Dala nila ang napaka cute na Chillz!!! Woohooo!! Nakakaaliw ang lalagyan! Mali pala ako ng akala. Hindi pala sya parang Zagu. Parang shake lang na may nuts at marshmallows. :) Take a peek on this:

Lomograpiya

Photography is one of my passion. I'll deal with that next time. Pero sa ngayon, Lomograpiya muna. :)

Ewan ko ba kung ano meron sa LOMO photos pero I'm addicted to it. Ang ganda kasi ng effects. Parang buhay na buhay ang litrato. Napaka vibrant ng colors. Tamang description for happiness. Kahit saang angulo mo tingnan, ang ganda. Wala man akong tunay na Lomo camera, sinubukan kong mag download ng app sa phone ko. Viola! May instant Lomo madness na ako. This was my first shot using this application:

I ♥ Vinnie

I am writing this blog because it is my nephew's birthday... (commercial muna sa mga nagbabasa. Malayo kasi sila sa akin. Miss na miss ko na sila. Pamilya muna.) This is dedicated to Vinnie and Kuya. Why am I writing this? So that after a few years, you will know Tita Ninam loves you soooooooooo muchhhhhhhh! Eventhough we are miles apart, you have a very special place in my heart.

Dear Vinnie,

The moment I saw your pictures when you were born, awwwww... you were awesome!

A Very Hot Night with the Mocha Girls

Isang araw, habang kami ay naglalakbay sa kahabaan ng Sumulong Highway, nakakita kami ng isang tarpaulin..

Wow! Mocha Girls! Totoo kaya ito? Every Mondays daw... This caught our attention kasi nga this group's leader is Mocha Uson.. For those who do not know her, she is known as one of the few female personalities in the Philippines who openly admit to being bisexual. Tapos ang hot pa lahat ng kasama nya.

Ayon nga sa kanilang website:
"The hottest and most talented girl group in the music biz today in spite of the tough race for recognition.. With so many groups similar to MOCHA GIRLS coming out nowadays, their 2009 BEST DANCE ALBUM AWARD from PMPC Star Awards for Music have proven that they are the best sing and dance group today. They can certainly turn everybody in the party mood once they hit the center stage. Their repertoire is a mix of everything from current hits and the best of new wave down to the memorable music of the 70’s. The group consists of 3 young and talented girls and backed up with 2 professional dancers YUMI & AURA they are called Mocha Dancers. They perform with a live band called ICE."

Fragile... A Night with Aiza Seguerra

July 3, 2011... An event organized by SMHS batch '94 featuring Faith Cuneta and Aiza Seguerra...

Exciting.. ang tagal na naming gustong makanood ng show ni Aiza. Lagi lang napupurnada kasi may pasok kami. While I was browsing facebook, nakita ko itong picture sa page ng friend ko. Concert daw sa Kyomz Loft featuring Aiza. Woohooo!! Eto na! This is it! Pagkakataon ko na mapanood si Aiza ng live. Paano ba naman? Huling kita ko sa kanya mag perform, "Pagdating ng Panahon" pa ata ang album na she was promoting. At take note! Sa mall pa ito! Hay.... Anyway, exciting to! May entrance.. Php 300. Okay na yun. For a good cause naman. Isang cancer patient ang beneficiary. At least nakapanood na kami, nakatulong pa!

Okay. I remember, Sunday yun. At first, nagkatamaran pa kasi wala na masyadong budget dahil wala pang sweldo. Tapos sinabayan pa ng ulan... Hay... nawawalan na ako ng pag-asa. Pero boring naman mag-stay sa bahay kaya naisipan naming tumuloy. 9pm na. E sabi sa facebook, 8pm ang start.. Hay.. pinoy nga naman! Ayun na, mga 9:30pm kami dumating doon. Halos sabay lang kami dumating ng isang BFF ko. Bago kami umakyat, Ohmaygas! kakadating lang ng kotse ni Aiza. Nakahiga sya sa passenger side. Na excite ako bigla...

Pag akyat namin sa napakatarik na hagdan ng Kyomz Loft (mga readers, kung gusto nyo maglasing, wag dito sa bar na ito dahil goodluck kung makababa kayo ng buhay! hehehehhe! I'll feature this place sa ibang post ko), ayun, nagbayad na kaming tatlo ng entrance. Yikes! daming tao! Sabi ko, "kahit dito na lang tyo sa may bar." Habang nakatayo kami sa masikip na daanan, sabi nung isang waiter, "Ma'am, meron pa po. Tuloy lang kayo." Ang mga pinoy nga naman. Parang sa jeep lang. Nagpapasakay kahit puno na. Ang daming tao. Hindi namin alam kung meron nga talagang vacant na table. E may magulong grupo. Di mo alam kung saan talaga uupo. Grrrrrness!!! Pero luckily, sa PINAKAHARAP kami pinaupo!!!! As in abot kamay si Aiza! :) This is it!! Masaya ito!! Maliit lang naman yung place kaya imagine nyo... ganito kami kalapit...

Hassan Kabab and Steaks

Are you into Kabab, Shawarma and the likes? :)

This is a place you should not miss!

Paano ko ba ito nadiscover? Syempre hindi ako ang founder. Pero about last year, i remember na lagi akong dumadaan sa may Sta. Lucia area going home. Noong morning shift kasi ako, super traffic sa Ortigas Ext. Kaya lagi ko na ito nakikita. Wala lang. Deadma lang. Pero one day, after shift, we decided to visit the place.. Ako naman kasi hindi ako mapili sa food. Try lang ng try. Yung tipong kung hindi masarap, okay lang. Pero hindi ko na babalikan. At least I have tried it. :) So yun na nga.

Hassan Kabab and Steaks ay nasa Felix Avenue. Malapit lang sa Sta Lucia. Okay, pagtingin sa menu, unang pumasok sa isip ko yung Mr. Kabab sa Quezon Ave. Kuya ko pa ang unang nagdala sa akin doon noong high school pa ata ako. Ang alam ko lang "Ah, okay, Shawarma. PERIOD!"

Just Like A Tattoo

I would like to share one of my passions... I think I'm not that passionate about it pa kasi I only have 3! :)


TATTOO.. a marking made by inserting indelible ink into the dermis layer of the skin to change the pigment. Hehehehe. Salamat sa Wikipedia. :)


This started last year. May "tats" na si Bunso. Pero gusto nyang patakpan. Hanggang sa nakilala nya yung  officemate nya na nag refer sa isang artist. Okay na. Aabutin sya ng 4 sessions. Yikes! Parang ang sakit! Tinanong nya ko kung gusto ko. Sabi ko "Sige lang!". Knowing na matagal pa naman at may time pa ko mag isip. I was thinking na this is permanent. Not just "henna". Makalipas ang tatlong linggo, tinanong nya ko ulit. Sabi ko "GAME!". Tipong "Bahala na si batman" ika nga nila. 


September 18, 2010, naka set na ang appointment. We drove all the way to Commonwealth. Malayo. Pero this is it! Pinauna na nya ko. I told myself na I can do this. Matapang ako! 


Pagdating namin doon, hindi pa ko masyadong ready. Pero dahil pinauna na nga ako ni Bunso, sige lang. Drawing lang naman pala ito. Sus! kayang kaya! 

"Wow! Okay na! Pwede na umuwi!" Hahahhahaah! Pero hindi pa. Naalala ko, sabi ng artist, "Ah, matapang ka ha!" Aba aba! Sinagot ko naman na "Ako pa! Hello! Matapang akong pumasok dito kaya matapang din akong lalabas!" :) Pero deep inside, Ohmaygas! Nangangatog na ko!

Cafe Lidia

Isang araw...

Kakabasa ng mga blogs, ang daming ko palang lugar na gusto puntahan. Parang madaming masasarap na pagkain, magagandang tanawin, o mga lugar na masarap kunan ng picture. Mga pang "pre-nup" kumbaga. Okay. So habang nagsesearch ng sites, napagtanto naming magkakaibigan na pumunta dito...

Cafe Lidia is located in Calderon street in Calumpang, Marikina.

Woot woot! Buti na lang at nakuha namin ang address sa website at salamat sa GPS at kami ay nakarating doon. Hehehehehe.. Kung hindi nyo naitatanong e ligawing bata ako. In short, laging naliligaw sa daan. :) I've heard a lot of good reviews about this place. Kahit sa cellphone, lagi akong may kaibigan na naka "check-in" sa lugar na ito (gamit ang Foursquare or tamang places sa Iphone).

Anyway, let's start... hmmmmm... medyo busog kami when we got here dahil we just finished watching "Montecarlo" in SM Masinag. Medyo nakakahinayang tuloy dahil we really cannot binge. So we ordered..

Best Lechon Kawali in Antipolo...

Maulan... Tamad.. Gutom..

Ok na sana ang maulan at tamarin.. pero sabayan mo ng gutom? Oh no... Waaaaa..... hindi maganda ito!

We decided to stroll around at napag-isipang kumain sa Siete-Siete Pares Express. We've been regular customers dito. Grabe! If you get a chance to drop by Antipolo proper, do not ever have second thoughts of visiting this place. Hindi ko na nga maalala kung bakit ba ako na adik sa kainang ito. Basta isang gabi, nag uwi ng pagkain si dad. Wow.. masarap.. pang breakfast... The next day, ganun ulit. Sabi ni Bunso, "Ate, tikman mo yung lechon kawali. Mura lang tapos sulit." Ah okay. I was thinking naman na baka parang ordinaryong dish lang. Pero hindi. I was hooked to it! At syempre lahat kami dahil hindi pwedeng ako lang! hahahahha!

Conti's + Kopiroti = :)

One lazy Monday, nag trip kami... simpleng trip lang sana pero BOOM! Food trip na pala! Kasama si Bogart at si Bulilit, napadpad kami sa Katipunan.. Kasi naman, na cancel ang show ng favorite naming grupo sa may Antipolo. Isip ng isip kung saan kami pupunta. Grrrr..., 9:30pm na.. nakabihis pa man din kaming tatlo.. Ang tanong? "Saan nga ba tayo pupunta?" Sige lang, drive lang ng drive. Sabi ko pa, "Hmmmmmm... simulan natin..." Sumulong Highway.... awwwwwwwww... sarado na... Next, Marcos Highway... wala din... Sige drive lang... Route 196.. Hoping na sana may acoustic man lang... e wala... Ipod night lang pala doon kapag Mondays. Eto na! CONTI's! Woohoooo!! First time ko so dapat masulit ko. Oooopppppsss... Time check! 10pm na... E hanggang 10pm lang pala sila.. Pero go lang. Pinayagan pa din kami.. :)

Wow! Sarap mag picture... Yellow light... :)
Kami na ang last customer pero may libreng STRAWBERRY SHORTCAKE! :)

Sulit! Wala pang 5 minutes, naubos na naming tatlo! In all honesty, this cake is sooooooooooooo good! Sayang I dunno the price 'coz it's free. :)